ناتو یک نهاد متشکل از 30 اقتصاد است که حداقل 12 برابر بیشتر از روسیه هزینه کرد نظامی دارد. در واقع همین اواخر، آندرس فوگ راسموسن، دبیرکل سابق ناتو با فخر کامل گفت: «پوتین می‌داند که ناتو 10 برابر بیشتر از روسیه هزینه می‌کند و ناتو می‌تواند روسیه را له و لورده کند». این خیلی جالب است، زیرا همیشه ناتو بود که به جهان میگفت روسیه تهدیدی بزرگ برای غرب است.
به گزارش اقتصادرسا ؛در حالی که با گذشت زمان اکثر سازمان ها مورد ارزیابی و تحت اصلاحات قرار می گیرند، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی چنین کاری نکرده است. در رسانه های غربی همواره از این سازمان به عنوان یک اتحاد «دفاعی» یاد می شود. این سازمان خود را طرف درگیری با روسیه نمی داند. این امر آن را از مسئولیت مشترک برای وضعیت تاسف بار کنونی رها می سازد.
ناتو یک نهاد متشکل از 30 اقتصاد است که حداقل 12 برابر بیشتر از روسیه هزینه کرد نظامی دارد. در واقع همین اواخر، آندرس فوگ راسموسن، دبیرکل سابق ناتو با فخر کامل گفت: «پوتین می‌داند که ناتو 10 برابر بیشتر از روسیه هزینه می‌کند و ناتو می‌تواند روسیه را له و لورده کند». این خیلی جالب است، زیرا همیشه ناتو بود که به جهان میگفت روسیه تهدیدی بزرگ برای غرب است.
ناتو علیرغم از دست دادن دلیل وجودی خود در سال 1990، هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی در حال گسترش است و هر چه بیشتر نظامی گرایانه شده است. این سازمان تمام وعده هایی را که به میخائیل گورباچف آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی داده بود مبنی بر اینکه «یک اینچ» فراتر از مرز موجود خود گسترش نخواهد داد، زیر پا گذاشته است.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل کنونی ناتو گفت که کشورها باید آزادانه شراکت امنیتی خود را انتخاب کنند. اما ناتو هرگز به اوکراین اجازه چنین کاری را نداد. ناتو از سال 1991، در حال جلب، تسلیح، تأمین مالی، ادغام و تنها یک ترتیب امنیتی برای عضویت اوکراین است.
ناتو دیگر خود را بر اساس تحلیل های فکری قرار نمی دهد. بیان می کند و فرض می کند. بازدارندگی که بر اساس آن استوار است اساساً یک مفهوم تهاجمی است. برخلاف امنیت و دفاع مشترک، این شامل توانایی آسیب رساندن و کشتن دیگری در قلمرو خودش است. «دفاع» ناتو در نهایت بر حق اولیه استفاده از سلاح های هسته ای حتی در برابر یک حمله متعارف یا سایبری استوار است و برای هر مشکلی تنها یک پاسخ دارد: سلاح های بیشتر.
ائتلاف نظامی غرب تهدیدها و چالش‌هایی را مطرح می‌کند، اما آنها را مورد بحث قرار نمی‌دهد. چین یک «چالش» است، زیرا منافع و ارزش‌های متفاوتی دارد. این بدان معناست که ناتو به جهانی کردن ارزش های غربی/غربی اعتقاد دارد و دیگران را شبیه خود می کند. اما مشکل واقعی این است که ناتو/ایالات متحده نمی توانند بدون دشمن زندگی کنند و فقط به دنبال تقابل هستند نه همکاری. غربیها در این لحظه افول و سقوط آینده با نفرت افکنی، دشمن سازی و تسلیحات بیشتر که همگی انرژی‌های منفی هستند، کنار همدیگر ایستاده اند، و چشم اندازی از آینده ای بهتر ندارند.
از زمان تشکیل ناتو در سال 1949 تریلیون ها دلار از پول مالیات دهندگان هدر داده شد، بدون اینکه بتواند به کشورهای عضو احساس امنیت دهد یا صلح را در جایی بازگرداند. ناتو 8 درصد از جمعیت جهان را دارد اما 57 درصد از هزینه های نظامی جهان را تشکیل می دهد.
ما بیش از هر زمان دیگری به یک جنگ بزرگ نزدیک شده‌ایم، بنابراین جهان باید از ناتو بپرسد: چرا شما تا این حد شکست خوردید و اکنون - با هم چه کنیم؟ این یک وظیفه سیاسی و فکری است، نه یک چالش نظامی.
خطرناک ترین جنبه بحران غرب، دور باطل خلع سلاح اخلاقی و فکری و تسلیحات نظامی و نظامی گری بیش از حد است.
بنابراین، همه ما باید طرفدار برای دفاع دفاعی، امنیت مشترک، هشدار زودهنگام، میانجیگری، حل و فصل درگیری های داخلی، سازمان ملل بسیار قوی تر، آکادمی های صلح و آموزش صلح، و همینطور برای خیر مشترک جهانی، بقا و صلح کاری انجام دهیم.
نویسنده این مطلب مدیر تحقیقات صلح و آینده در بنیاد فراملی تی‌اف‌اف سوئد است. نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده آن است و لزوماً منعکس کننده رسانه ناشر آن نیست.
